Profesor Szewach Weiss, ambasador Izraela w Polsce 25 marca 2003 r. modlił się w 216. rocznicę śmierci przy grobie cadyka Elimelecha w Leżajsku. W 2003 roku pielgrzymów z Izraela do grobu cadyka był nieco mniej niż dotychczas, ponieważ kilka lotów zostało odwołanych z powodu wojny w Iranie.
"Bardzo mi zależy na tym, aby moi współbracia w wierze wywieźli pozytywny obraz Leżajska" - powiedział ambasador, udzielając wywiadu dla Radia Rzeszów. Janusz Majka wieloletni dziennikarz Polskiego Radia w Rzeszowie zmarł 21 lutego 2021 roku w rzeszowskim szpitalu na oddziale covidowym z powodu niewydolności krążenia. Miał 64 lata.
Miałam przyjemność rozmawiać z prof. Szewachem Weissem.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
Szewach Weiss (ur. 05.07.1935 Borysław – zm. 03.02.2023) – izraelski polityk, profesor nauk politycznych, ambasador Izraela w Polsce w latach 2000–2003.
Urodził się w Borysławiu jako syn Gitl i Meira Wolfa. Jego ojciec prowadził sklep spożywczy w mieście. Weiss najwcześniejsze lata życia spędził w Borysławiu. Po wkroczeniu armii niemieckiej latem 1941 r. rodzina Weissów przetrwała pierwszy pogrom Żydów dzięki pomocy sąsiadki Marii Potężnej. Potem, po ucieczce z getta, ukrywali się najpierw u Ukrainki Julii Lasotowej, później u małżeństwa Anny i Michała Górali, a potem znowu pomagała im Maria Potężna i jej syn Tadeusz. Po wyzwoleniu Borysławia przez armię czerwoną w sierpniu 1944 r. Weissowie wrócili do swojego domu a Szewach poszedł do szkoły. Szybko jednak zdecydowali się na wyjazd do Polski. Przez krótki czas mieszkali w Wałbrzychu, gdzie Szewach uczył się w szkole przy sierocińcu prowadzonym przez syjonistyczną organizację Bricha. Na początku 1946 r. rodzina Weissów przekroczyła granicę z Czechosłowacją i przez Austrię oraz Włochy przedostała się do Palestyny. Tam Szewach Weiss trafił do szkoły rolniczej pod Netanja. Uprawiał wyczynowo sport (lekkoatletykę i podnoszenie ciężarów), odbył służbę wojskową i studiował nauki polityczne na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie oraz prawo w Tel-Awiwie.
W 1975 r. był założycielem Wydziału Mediów na Uniwersytecie w Hajfie. Od tego roku został też profesorem na tej uczelni. Od 1969 do 1981 r. był radnym w Hajfie, w latach 1977–1999 zasiadał w Komitecie Centralnym Partii Pracy. Od 1981 r. deputowany do Knesetu, w latach 1988–1992 był wiceprzewodniczącym, a następnie w okresie 1992–1996 – przewodniczącym Knesetu.
W latach 2000–2003 był ambasadorem Państwa Izrael w Polsce. Od 2000 r. jest Przewodniczący Rady Instytutu Pamięci Yad Vashem. Autor licznych publikacji naukowych z dziedziny nauk politycznych, historii Knesetu i Holokaustu, a także publicysta współpracujący z gazetami w Izraelu, Polsce i na świecie. Za wkład w rozwój współpracy polsko-izraelskiej został odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej.
.jpg)